Aankomst - De Eerste Week
Door: Anne Tiehuis
Blijf op de hoogte en volg Anne
22 Augustus 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Ik heb eindelijk de tijd en gelegenheid om iets te schrijven. Door een klein ongelukje is mijn toetsenbord verleden tijd en kon ik niet meer typen totdat ik een nieuwe had. Het was een leuk avontuur om er één te krijgen, waar ik later iets over zal vertellen. Laten we maar bij het begin beginnen.
Vrijdag 15 augustus ben ik vertrokken uit Almelo onderweg naar mijn bestemming, Yogyakarta in Indonesië. Na bijna 13.5 uur vliegen arriveerde ik in Jakarta waar ik 2.5 uur moest wachten op mijn verbinding naar Yogyakarta. In Yogyakarta werd ik opgehaald door een student van UGM (Universitas Gadjah Mada) die nog een paar andere Nederlanders moest meenemen. Twee zijn er ontsnapt, maar de vierde was er wel en het toeval wilde dat we bij dezelfde homestay verbleven, dus dat was lekker gemakkelijk. Die avond ontmoette ik een paar andere studenten van UGM en zijn we met z’n allen uit geweest. De volgende dag was het tijd om een beetje uit te slapen en nieuwe mensen te leren kennen. Toen ik naar de receptie liep, kwam ik andere Nederlanders tegen die ook aan het UGM gingen studeren. Net toen we elkaar voorgesteld hadden, kwam er een vijfde (ook Nederlander) aanlopen samen met z’n buddy ( iedere internationale student heeft een buddy die helpt met het vergemakkelijken van alle processen en die ons bij alle vragen moet helpen). Deze vijfde Nederlander was net naar huizen wezen kijken en had een groot huis gevonden waar ruimte was voor 7 personen. Toevallig zaten we daar met z’n zessen (ahum, toevallig) en zou er nog een zevende komen, dus je kunt je wel voorstellen wat er gebeurde. Er ging een grote lamp branden boven ieders hoof. Soms moeten dingen gewoon zijn en dit dus ook. Ook al hadden we elkaar net ontmoet we waren allemaal bereid om te gaan kijken. Wat doe je dan? Dan huur je een paar scooters en ga je kijken.
Misschien wel interessant om te weten is dat de meeste mensen hier een scooter rijden. Natuurlijk zijn er auto’s en ook best wel veel, maar scooters worden hier gebruikt zoals wij de fiets gebruiken. Je kunt de scooter gebruiken om in de stad ergens naar toe te rijden of naar plekken verder weg te rijden. Overal zijn er winkels waar je een scooter kunt huren, scooter kopen, helmen kopen, losse onderdelen kopen. Alleen het grappige is, is dat er niet zo heel veel tankstations zijn. Als je aan het rondrijden bent en je hebt de tank bijna leeg, fingers crossed. (Er zijn wel stalletjes waar je een fles benzine kunt kopen, net flessen olijfolie. Er zijn niet veel verkeersregels (althans, dat ik weet). Omdat ze hier aan de linkerkant rijden, mag je soms linksaf slaan zonder te stoppen voor het stoplicht. Je moet gewoon stoppen voor rode lichten en er zijn borden waar op wordt afgeteld totdat het stoplicht groen word. Je kunt een langzamere medeweggebruiker inhalen aan welke kant je maar wilt. De hoofdregel is: toeteren. Wat je ook maar doet, toeteren en alles is goed.
Terug naar het huis. Het is een rustige buurt en behoorlijk groot. Ok, het is eigenlijk wel gigantisch zelfs voor onze standaarden. Er zijn zeven slaapkamers, zeven badkamers, extra gastentoilet, keuken, buiten eetruimte, zwembad, schoonmaakservice (niet van onze kamers), 24/7 beveiliging, WIFI, en een mooie tuin. Wat meer heb je nodig? Die avond hebben we samen gegeten en besloten of we het huis wel of niet gingen nemen. We hebben besloten om het huis te nemen en de volgende hadden we een afspraak met de landheer over alle financiële afspraken en andere zaken. Een datum om te teken werd afgesproken en toen hebben we wat te eten gehaald.
Als je wilt eten, hoef je maar een klein stukje te lopen en je vind al een stalletje; deze zijn echt overal. Restaurants zijn ook geen probleem en enkele fastfood ketens zijn ook gewoon aanwezig (Mac, KFC, Dunkin Donuts). Uit eten is hele goedkoop, goedkoper dan je eigen eten te maken. Ik heb een nieuwe favoriet: Roti met hagelslag en geraspte kaas.
Dinsdag was oriëntatie dag. Het begon om 08.00 en het eindigde om 12.30 met non-stop presentaties. Om eerlijk te zijn, kan ik me weinig meer herinneren wat er allemaal gezegd is die morgen maar het belangrijkste nog wel. Woensdag vanaf 8.00 uur konden we inschrijven voor onze lessen en iedereen stond natuurlijk braaf om 8.00 uur op om zich in te schrijven. Twee uur later was er nog steeds niks beschikbaar en kwam de mededeling dat het 8.00 ’s avonds werd. Dus, iedereen weer braaf klaar zitten en om 23.00 uur kwam de boodschap dat het donderdagmorgen 8.00 werd. Poging nummer drie was een succes en ik heb me ingeschreven voor de volgende vakken: Project Management, Marketing Management, Entrepreneurship, Indonesian Language and Culture, en Organizational Change Development. Lessen beginnen om 7.00 uur in de morgen en we mogen geen tanktop, t-shirt, shorts, of sandalen aan. We moeten lange broeken aan, shirts met een kraag en dichte schoenen. Natuurlijk heb ik niet veel van die dingen meegenomen, dus moest ik op zoek naar nieuwe kleren.
Dat brengt ons naar donderdag. Omdat mijn toetsenbord kasieweile is, moest ik op zoek naar een ander toetsenbord. Van de receptie van de homestay had ik een adres gekregen ergens in het zuiden van de stad en toevallig was daar een winkelcentrum in de buurt. Ik met mijn stomme kop dacht dat wel even te vinden en binnen 1.5 uur weer terug te zijn. 3.5 uur later was ik weer terug naar vele omwegen gemaakt te hebben, maar wel met alles wat ik hebben moest en zonder te crashen. Eigenlijk vond ik het wel een success.
Vandaag ben ik naar het huis verhuisd. Alles nog even een keer extra schoonmaken en kasten inpakken, laatste dingetjes kopen en klaar is Anne.
Morgen ga ik met een aantal medestudenten en lokale bewoners het hele weekend naar het strand en maandag begint de International Week.
Foto's volgen.
Vrijdag 15 augustus ben ik vertrokken uit Almelo onderweg naar mijn bestemming, Yogyakarta in Indonesië. Na bijna 13.5 uur vliegen arriveerde ik in Jakarta waar ik 2.5 uur moest wachten op mijn verbinding naar Yogyakarta. In Yogyakarta werd ik opgehaald door een student van UGM (Universitas Gadjah Mada) die nog een paar andere Nederlanders moest meenemen. Twee zijn er ontsnapt, maar de vierde was er wel en het toeval wilde dat we bij dezelfde homestay verbleven, dus dat was lekker gemakkelijk. Die avond ontmoette ik een paar andere studenten van UGM en zijn we met z’n allen uit geweest. De volgende dag was het tijd om een beetje uit te slapen en nieuwe mensen te leren kennen. Toen ik naar de receptie liep, kwam ik andere Nederlanders tegen die ook aan het UGM gingen studeren. Net toen we elkaar voorgesteld hadden, kwam er een vijfde (ook Nederlander) aanlopen samen met z’n buddy ( iedere internationale student heeft een buddy die helpt met het vergemakkelijken van alle processen en die ons bij alle vragen moet helpen). Deze vijfde Nederlander was net naar huizen wezen kijken en had een groot huis gevonden waar ruimte was voor 7 personen. Toevallig zaten we daar met z’n zessen (ahum, toevallig) en zou er nog een zevende komen, dus je kunt je wel voorstellen wat er gebeurde. Er ging een grote lamp branden boven ieders hoof. Soms moeten dingen gewoon zijn en dit dus ook. Ook al hadden we elkaar net ontmoet we waren allemaal bereid om te gaan kijken. Wat doe je dan? Dan huur je een paar scooters en ga je kijken.
Misschien wel interessant om te weten is dat de meeste mensen hier een scooter rijden. Natuurlijk zijn er auto’s en ook best wel veel, maar scooters worden hier gebruikt zoals wij de fiets gebruiken. Je kunt de scooter gebruiken om in de stad ergens naar toe te rijden of naar plekken verder weg te rijden. Overal zijn er winkels waar je een scooter kunt huren, scooter kopen, helmen kopen, losse onderdelen kopen. Alleen het grappige is, is dat er niet zo heel veel tankstations zijn. Als je aan het rondrijden bent en je hebt de tank bijna leeg, fingers crossed. (Er zijn wel stalletjes waar je een fles benzine kunt kopen, net flessen olijfolie. Er zijn niet veel verkeersregels (althans, dat ik weet). Omdat ze hier aan de linkerkant rijden, mag je soms linksaf slaan zonder te stoppen voor het stoplicht. Je moet gewoon stoppen voor rode lichten en er zijn borden waar op wordt afgeteld totdat het stoplicht groen word. Je kunt een langzamere medeweggebruiker inhalen aan welke kant je maar wilt. De hoofdregel is: toeteren. Wat je ook maar doet, toeteren en alles is goed.
Terug naar het huis. Het is een rustige buurt en behoorlijk groot. Ok, het is eigenlijk wel gigantisch zelfs voor onze standaarden. Er zijn zeven slaapkamers, zeven badkamers, extra gastentoilet, keuken, buiten eetruimte, zwembad, schoonmaakservice (niet van onze kamers), 24/7 beveiliging, WIFI, en een mooie tuin. Wat meer heb je nodig? Die avond hebben we samen gegeten en besloten of we het huis wel of niet gingen nemen. We hebben besloten om het huis te nemen en de volgende hadden we een afspraak met de landheer over alle financiële afspraken en andere zaken. Een datum om te teken werd afgesproken en toen hebben we wat te eten gehaald.
Als je wilt eten, hoef je maar een klein stukje te lopen en je vind al een stalletje; deze zijn echt overal. Restaurants zijn ook geen probleem en enkele fastfood ketens zijn ook gewoon aanwezig (Mac, KFC, Dunkin Donuts). Uit eten is hele goedkoop, goedkoper dan je eigen eten te maken. Ik heb een nieuwe favoriet: Roti met hagelslag en geraspte kaas.
Dinsdag was oriëntatie dag. Het begon om 08.00 en het eindigde om 12.30 met non-stop presentaties. Om eerlijk te zijn, kan ik me weinig meer herinneren wat er allemaal gezegd is die morgen maar het belangrijkste nog wel. Woensdag vanaf 8.00 uur konden we inschrijven voor onze lessen en iedereen stond natuurlijk braaf om 8.00 uur op om zich in te schrijven. Twee uur later was er nog steeds niks beschikbaar en kwam de mededeling dat het 8.00 ’s avonds werd. Dus, iedereen weer braaf klaar zitten en om 23.00 uur kwam de boodschap dat het donderdagmorgen 8.00 werd. Poging nummer drie was een succes en ik heb me ingeschreven voor de volgende vakken: Project Management, Marketing Management, Entrepreneurship, Indonesian Language and Culture, en Organizational Change Development. Lessen beginnen om 7.00 uur in de morgen en we mogen geen tanktop, t-shirt, shorts, of sandalen aan. We moeten lange broeken aan, shirts met een kraag en dichte schoenen. Natuurlijk heb ik niet veel van die dingen meegenomen, dus moest ik op zoek naar nieuwe kleren.
Dat brengt ons naar donderdag. Omdat mijn toetsenbord kasieweile is, moest ik op zoek naar een ander toetsenbord. Van de receptie van de homestay had ik een adres gekregen ergens in het zuiden van de stad en toevallig was daar een winkelcentrum in de buurt. Ik met mijn stomme kop dacht dat wel even te vinden en binnen 1.5 uur weer terug te zijn. 3.5 uur later was ik weer terug naar vele omwegen gemaakt te hebben, maar wel met alles wat ik hebben moest en zonder te crashen. Eigenlijk vond ik het wel een success.
Vandaag ben ik naar het huis verhuisd. Alles nog even een keer extra schoonmaken en kasten inpakken, laatste dingetjes kopen en klaar is Anne.
Morgen ga ik met een aantal medestudenten en lokale bewoners het hele weekend naar het strand en maandag begint de International Week.
Foto's volgen.
-
22 Augustus 2014 - 16:29
Nancy:
Het meeste wisten we natuurlijk al maar leuk om alles op een rijtje te lezen. Wij wensen je veel succes. Mam en pap. -
22 Augustus 2014 - 16:45
Miriam Leus:
Hallo Anne,
Fijn dat jullie woonruimte hebben gevonden en nu de uitdaging maar aan! Heel veel succes, ik blijf je volgen.
Miriam -
22 Augustus 2014 - 17:07
Alice:
Hoi Anne,
Leuk je eerste update te lezen, veel woonplezier met z'n zevenen en voor nu een fijn strandweekendje gewenst.
Groetjes Alice -
22 Augustus 2014 - 17:45
Bea En Ina:
Hoi Anne
Leuk om te lezen, hoe je eerste dagen zijn gegaan, een hele fijne tijd daar.
Geniet ervan, een hele ervaring.
Groetjes Bea en Ina -
22 Augustus 2014 - 17:53
Joke Pol:
Hoi Anne
Fijn dat je al een mooie woonruimte hebt.
Ik wens je daar een fijne tijd en succes met je studie .
Gr joke -
22 Augustus 2014 - 20:12
Wim Markerink:
Hoi Anne ,
Fijn om dit te lezen,en fijn dat je mooie woonruimte hebt.
En je hebt alweer genoeg meegemaakt voor die ene week bijna.
Lieve groetjes Poep -
22 Augustus 2014 - 20:24
Marit:
Hoi grote nicht van ons. Had natuurlijk al veel van mam gehoord. Fijn dat je nu een veilig huis hebt. Geniet nog even van je vrije weekend. -
22 Augustus 2014 - 21:00
Bertus De Jongeburcht:
Wat een prachtig avontuur ben je begonnen. Gezellig met al die studenten in een gezamenlijkheid huis.
En druk, druk daar op straat met het verkeer. doe maar voorzichtig. De aanvang van de studie is daar blijkbaar niet georganiseerd maar de inschrijving is toch goed gekomen
Groeten van je overbuurman.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
